15/11/2021
Deze maand publiceerde het tijdschrift 'Rheumatology Advances in Practice' de studieresultaten van een Leuvens onderzoek over het belang van reumaverpleegkundigen.
Reumatologen, verpleegkundigen en patiënten werden bevraagd over hun visie op consultaties die door (reuma-) verpleegkundigen worden gedaan. In België zijn reumaverpleegkundigen nog niet zo ingeburgerd als bijvoorbeeld in Groot-Brittannië of Nederland. Toch zouden ze een grote(re) rol kunnen spelen in de zorg voor mensen met reumatische aandoeningen. Succesverhalen vanuit diabetes of hart- en vaatziektes kunnen ook in ons domein waardevol blijken.
Het tijdig ontdekken en behandelen van reumatische aandoeningen is erg belangrijk. Door een tekort aan reumatologen en de lange wachtlijsten moeten mensen soms te lang wachten op hun diagnose. Het inschakelen van een reumaverpleegkundige zou de werkdruk van reumatologen ietwat kunnen verlichten.
De ondervraagden (twee patiëntengroepen (N-17), twee verpleegkundigengroepen (N-16) en één reumatologengroep (N-9)) gaven aan dat reumaverpleegkundigen kunnen zorgen voor een positieve communicatie, (nog) meer empathie, continuïteit van de zorg, meer tijd voor consultatie, informatie, en zo meer.
Hoewel de Koninklijke Belgische Vereniging voor Reumatologie (KBVR) in het verleden al zorgde voor een specifieke opleiding, bestaat er nog geen officieel erkende opleiding in België. Evenzeer missen we een wettelijk kader in dewelke de reumaverpleegkundigen kunnen handelen.
De vragen die gesteld werden in de focusgroepen, handelden over vijf overkoepelende thema’s:
• Efficiëntie van zorg
• Ziektemanagement
• Wettelijke en organisatorische vereisten
• De conventionele rol van de verpleegkundige
• De uitgebreide rol van de verpleegkundige
Belangrijke zaken die werden aangehaald:
- Reumaverpleegkundigen zouden de werkdruk van reumatologen kunnen verminderen, waardoor er meer tijd voor een patiënt is, en de wachttijden verminderen.
- Reumaverpleegkundigen zouden makkelijker te contacteren en toegankelijker zijn.
- Reumaverpleegkundigen kunnen als een soort van ‘buffer’ werken: welke patiënten hebben dringende zorg nodig?
- Reumaverpleegkundigen werken best niet op eigen houtje, maar samen met een reumatoloog. Patiënten willen hun zorg ook niet volledig overlaten aan een reumaverpleegkundige.
- Wanneer de ziekte onder controle is, kan een reumaverpleegkundige een uitgebreidere taak hebben. Bij een opstoot zal toch altijd een reumatoloog de patiënt ontvangen.
- Er is een nood aan procedures, maar het mag ook niet té theoretisch worden. Het gaat om het behandelen en begeleiden van mensen.
- Een wettelijk kader is nodig, zeker wat betreft verantwoordelijkheden van de reumaverpleegkundige, maar ook de vergoedingen. Reumatologen willen de eindverantwoordelijkheid behouden.
- Informatie over de ziekte, therapietrouw, bijwerkingen, ... zou gerust kunnen gegeven worden door een reumaverpleegkundige. Mensen zijn in de eerste momenten na de diagnose vaak versuft, waardoor de eerste info niet blijft hangen. Een reumaverpleegkundige kan de vragen opnieuw beantwoorden.
- Patiënten zijn soms meer open naar reumaverpleegkundigen toe, dan naar reumatologen. De drempel is wat lager om over delicatere of persoonlijkere zaken te beginnen.
- Elke groep was er van overtuigd dat extra opleiding nodig is.
Elke groep ondervraagden beaamt het belang van reumaverpleegkundigen. Laat ons hopen dat deze groep zorgverleners in de nabije toekomst flink uitgebreid kan worden!
We delen graag een extra bedankje uit aan de drie patiëntexperten die meewerkten aan dit onderzoek!
Een link naar het volledige artikel vind je hier.
Een Pdf van het volledige artikel vind je hier.
Bron: The perception of stakeholders on the applicability of nurse-led clinics in the management of rheumatoid arthritis
Michaël Doumen 1,2 Rene´ Westhovens1,2, Maryline Vandeputte3, Rani Van Melder3, Kristien Van der Elst2, Sofia Pazmino 1, Delphine Bertrand1, Veerle Stouten1, Els Van Laeken4, Nelly Creten4, Claudia Neys4, Patrick Verschueren1,2 and Diederik De Cock1
